Badanie USG jest powszechnie stosowane m.in. w przypadku bólów barku. Ponad 10 lat temu zajmujący się diagnostyką obrazową układu mięśniowo-szkieletowego Steven B. Soliman z Henry Ford Hospital w Detroit zauważył, że obraz mięśnia naramiennego, największego mięśnia barku, wydawał się szczególnie jasny u pacjentów z cukrzycą lub nieleczonym stanem przedcukrzycowym.
Obserwacje skłoniły doktora Solimana i jego współpracowników do sprawdzenia, czy jasność (a właściwie echogeniczność) mięśni barku może być objawem pozwalającym przewidywać cukrzycę. Zebrali 137 badań USG barku pacjentów z cukrzycą typu 2. lub stanem przedcukrzycowym. Dla porównania zebrali także 49 obrazów barku otyłych pacjentów niemających cukrzycy.
Obrazy USG pokazano dwóm specjalistom od układu mięśniowo-szkieletowego, którzy nie wiedzieli, czy dany pacjent ma cukrzycę i opierając się na wyniku badania mieli przydzielić badanych do jednej z trzech kategorii: zdrowy, ze stanem przedcukrzycowym, z cukrzycą. Trzeci specjalista miał rozstrzygać w wątpliwych przypadkach.
Jak się okazało, na podstawie echogeniczności mięśnia naramiennego lekarze byli w stanie przewidzieć cukrzycę typu 2, najczęstszy rodzaj cukrzycy, u niemal dziewięciu na 10 pacjentów. USG pozwalało również dokładnie przewidzieć stan przedcukrzycowy – nienormalnie wysoki poziom cukru we krwi, który zwykle przechodzi w cukrzycę, jeśli nie zmieni się stylu życia.
Autorzy badań mają nadzieję, że ich odkrycia umożliwią wcześniejszą interwencję u osób z nierozpoznaną cukrzycą oraz zagrożonych tą chorobą.
W przypadku stanu przedcukrzycowego pacjentom mogą pomóc ćwiczenia fizyczne, zmiana diety oraz schudnięcie. Jeśli takich zmian dokona on odpowiednio wcześnie, może uniknąć przyjmowania leków i wielu związanych z cukrzyca komplikacji.
Według danych Centers for Disease Control and Prevention (CDC), niemal co czwarty Amerykanin cierpiący na cukrzycę (w sumie 7,2 miliona ludzi) nie jest świadomy swojej choroby i pozostaje ona nierozpoznana. Co gorsza, według CDC aż 84,1 miliona Amerykanów – niemal 34 proc. populacji – ma często przechodzący w cukrzycę stan przedcukrzycowy, przy czym 90 proc. nie zdaje sobie z tego sprawy. W Polsce najmniej 3 mln osób choruje na cukrzycę, ale nawet 1 mln spośród nich nie zdaje sobie z tego sprawy.
Nie wiadomo dokładnie, dlaczego mięsień naramienny staje się bardziej echogeniczny pod wpływem cukrzycy. Autorzy podejrzewają, że to kwestia niskiego poziomu glikogenu, gromadzącej energię substancji zapasowej gromadzonej w mięśniach i wątrobie. W próbkach pobranych z mięśni pacjentów chorych na cukrzycę poziom glikogenu był obniżony nawet o 65 proc. Wcześniejsze badania wykazały także, że mięśnie sportowców wydają się w badaniu USG jaśniejsze po wysiłku, gdy duża część glikogenu została zużyta.
W cukrzycy i stanie przed cukrzycowym z powodu nieprawidłowego poziomu insuliny pojawiają się problemy z syntezą glikogenu w mięśniach.
Naukowcy chcą kontynuować badanie związku między echogenicznością mięśnia naramiennego a cukrzycą, aby określić to zjawisko ilościowo i sprawdzić, czy jest odwracalne.
Źródło: PAP/Rynek Zdrowia
