Dnia 16.03.2023 w Dąbrowie Górniczej odbyło się spotkanie diabetyków: Anetta Serafińska i Daniela Kalinowska – Koło Sosnowiec, Barbara Tometczak i Małgorzata Jadwidzic – Koło Dąbrowa Górnicza, osób z niepełnosprawnościami – Cezary Dobrowolski, Sejmik Osób Niepełnosprawnych Woj. Śląskiego, z grupą Parlamentarzystów, a w tym Senator Beatą Małecką-Liberą i Ewą Matecką oraz Posłami: Markiem Rząsa – Ziemia Przemyska, Krzysztofem Piątkowskim – Łódź, Michałem Krawczykiem – Lublin. Parlamentarzyści otrzymali postulaty, w których zawarto problemy osób chorych na cukrzycę oraz osób z niepełnosprawnością. Poruszono takie ważne tematy jak:

Profilaktyka

  1. Badanie glukozy na czczo przynajmniej 1 raz w roku u osób po 40 roku życia z nadwagą lub otyłością (BMI powyżej 25) oraz dodatnim wywiadem rodzinnym w kierunku występowania cukrzycy.
  2. Badania w kierunku  insulinooprności – OGTT + poziom insuliny lub krzywa insulinowa, jeżeli glukoza na czczo z krwi żylnej jest prawidłowa a występują objawy takie jak senność po posiłkach, otyłość, nadwaga, wahania masy ciała, zespół policystycznych jajników.
  3. Kierowanie pacjentów z nadwagą do specjalistów od edukacji zdrowotnej i dietetyka.
  4. Pacjenci z otyłością powinni być kierowani do poradni leczenia otyłości lub poradni chorób metabolicznych (oczywiście powinno być więcej takich poradni i powinny być zakontraktowane NFZ).

Kobiety w ciąży

  1. Wizyty edukacyjne w zakresie prawidłowego odżywiania i profilaktyki otyłości.
  2. Dostęp do dietetyka w ramach NFZ, również po urodzeniu dziecka – edukacja zdrowotna rodziny.
  3. Konsultacje z rehabilitantem czy fizjoterapeutą dotyczące dopasowanej do stanu zdrowia aktywności fizycznej.
  4. Umożliwienie konsultacji psychologicznej.

Opieka specjalistyczna diabetologiczna

  1. Dostęp do edukacji diabetologicznej na NFZ (jest 6 razy na rok), tylko to pewnie zależy od poradni jak to jest realizowane. Wizyty edukacyjne powinny być umawiane godzinowo, a nie w ramach wizyty u diabetologa tak jak edukacja w ramach pomiarów przed wizytą.
  2. Konsultacje psychologiczne powinni mieć zarówno pacjenci diabetologiczni z wieloletnią cukrzycą, z powikłaniami, starsi, samotni itp. pod kątem depresji, jak również świeżo zdiagnozowani (rosnąca liczba osób chorych na cukrzycę typu 1 w wieku dojrzałym).
  3. Ścisła współpraca w poradniach diabetologicznych ze specjalistami: kardiolog, nefrolog – nie ma opieki dietetycznej, neurolog, okulista, psycholog, dietetyk, fizjoterapeuta (pod kątem dopasowania aktywności fizycznej do stanu zdrowia i możliwości chorego) – wizyty przynajmniej 1 na 12 m-ce, w tym badania pod kątem profilaktyki powikłań.
  4. Podolog na kontrakt NFZ, mniej amputacji z powodu stopy cukrzycowej.
  5. Poradnie stopy cukrzycowej z wykwalifikowanym personelem, na NFZ, w tym zwiększenie ich liczby.
  6. Profilaktyka stopy cukrzycowej:

– badania stóp (lekarz diabetolog nie bada).
– EMG badanie przewodnictwa nerwów.
– Doppler, chirurg naczyniowy, angiolog – min 1 raz do roku przy zaawansowanej cukrzycy.

Edukacja w poradniach diabetologicznych powinna być prowadzona przez pielęgniarkę lub certyfikowanego edukatora, dietetyka, ponieważ brakuje pielęgniarek, a uczyć pacjentów zasad działania glukometru, pena do podawania insuliny oraz zasad diety mogą również przeszkoleni specjaliści.

Powinny być określone wytyczne, którzy pacjenci powinni być kierowani do poradni diabetologicznej, co zmniejszyłoby czas oczekiwania na wizytę u specjalisty.

Barbara Tometczak
Prezes Zarządu Śląskiego Oddziału Wojewódzkiego Polskiego Stowarzyszenia Diabetyków

Skip to content