Nową igłę powinniśmy zakładać bezpośrednio przed wykonaniem iniekcji. Natomiast, bezpośrednio po podaniu insuliny należy na ostrze ostrożnie założyć kapturek zabezpieczający, odkręcić igłę i ją zutylizować
Nowy wkład/wstrzykiwacz insuliny wyjęty z lodówki powinien być przed pierwszym użyciem ogrzany do temperatury pokojowej. Zimna insulina ma konsystencję bardziej żelową, trudniej jest wykonać wstrzyknięcie i jest ono bardziej bolesne. Po pierwszym użyciu nie należy wkładać insuliny z powrotem do lodówki, tylko przechowywać ją w temperaturze pokojowej < 25°C – z dala od miejsc nasłonecznionych czy źródeł ciepła. W takich warunkach insulina jest zdatna do użycia w zależności od preparatu od 4 do 6 tygodni.
W celu założenia nowej igły należy oderwać zabezpieczającą etykietę i osadzić ją równolegle na gwintowany koniec pena. W zależności od producenta insuliny gwint będzie znajdował się na końcu fiolki lub na wstrzykiwaczu. Następnie, utrzymując równoległe ułożenie lekko nasunąć igłę na wstrzykiwacz doprowadzając do przekłucia gumowej membrany fiolki z insuliną. Na koniec należy dokręcić igłę obracając ją zgodnie z ruchem wskazówek zegara do oporu. Nie wolno dokręcać zbyt mocno, aby nie zerwać gwintu. Należy pamiętać, aby za każdym razem, przed wykonaniem wstrzyknięcia dokonać sprawdzenia poprawności działania urządzenia:
• czy igła jest drożna,
• czy nie ma powietrza we fiolce.
Trzymając pena pionowo, z igłą skierowaną ku górze wystrzykuje się 1-2 j. insuliny obserwując czy z wierzchołka igły wydostanie się przynajmniej jedna kropla insuliny. Jeśli tak oznacza to, że wstrzykiwacz jest gotowy i można wykonać iniekcję. Nową igłę powinniśmy zakładać bezpośrednio przed wykonaniem iniekcji. Natomiast, bezpośrednio po podaniu insuliny należy na ostrze ostrożnie założyć kapturek zabezpieczający, odkręcić igłę i ją zutylizować. Jeżeli pozostawimy igłę w penie to pozwolimy na to, aby cały czas utrzymywał się otwarty kontakt między preparatem insuliny a środowiskiem zewnętrznym. Tą drogą może dojść do wnikania zanieczyszczeń a także bakterii do wnętrza fiolki z insuliną.
Podczas zmian temperatury otoczenia oraz ciśnienia atmosferycznego również może dojść do nieoczekiwanych wydarzeń. W przypadku wzrostu temperatury lub pojawienia się niżu atmosferycznego ciśnienie wewnątrz fiolki zwiększy się i może dojść do wycieku (straty) insuliny na zewnątrz. Odwrotnie, gdy temperatura otoczenia spada lub pojawia się wyż może
dojść do aspiracji powietrza i zanieczyszczeń do środka fiolki. Taka sytuacja szczególnie może wystąpić podczas wycieczek w góry lub podróży samolotowych. Pamiętajmy o odpowiednim zabezpieczaniu wstrzykiwaczy insulinowych. Wypływająca insulina, zmiana proporcji składników preparatu insuliny, zapowietrzenie i zanieczyszczenie fiolki może powodować nieprzewidywalne wahania poziomu glukozy we krwi.
dr n. med. Przemysław Witek
Katedra i Klinika Chorób Metabolicznych UJ CM
