Dzięki leczeniu nerkozastępczemu pacjenci z chorobami nerek mogą kontynuować naukę, pracować, prowadzić w miarę normalne życie. Wielu z nich żyje z dializami nawet przez wiele lat – często w oczekiwaniu na przeszczep nerki. Współczesna medycyna daje im możliwość dializowania zarówno w specjalistycznych ośrodkach, jak i we własnym domu.
Dializa otrzewnowa
Większa elastyczność leczenia, niezależność pacjenta, możliwość powrotu do pracy, kontynuowania nauki, a nawet zajścia w ciążę i opieki nad dzieckiem – to tylko niektóre zalety dializy otrzewnowej wykonywanej w domu.
Stosowane są dwie metody dializy otrzewnowej. Pierwsza, dializa CADO (Ciągła Ambulatoryjna Dializa Otrzewnowa) polega na ręcznej wymianie płynów 4-5 razy dziennie. Płyn dializacyjny, z krótkimi przerwami na jego wymianę, w ciągu całej doby pozostaje w jamie otrzewnej chorego. Ta skuteczna metoda oczyszczania krwi nie wymaga zastosowania skomplikowanej aparatury. Dializat jest podgrzewany, wpuszczany do jamy otrzewnej za pomocą cewnika, a po kilku godzinach wymieniony na nowy. Druga metoda to dializa ADO (Automatyczna Dializa Otrzewnowa) wykonywana za pomocą specjalistycznego urządzenia zwanego cyklerem. Aparat automatycznie wprowadza i wymienia płyn dializacyjny w jamie brzusznej za pomocą cewnika jak w metodzie CADO. W ADO cykler wymienia płyn przez 8 do 10 godzin w nocy, a na dzień wpuszczana jest pewna jego objętość usuwana na początku następnego zabiegu.
Pacjenci dializowani otrzewnowo a telemedycyna
Automatyczna dializa otrzewnowa to istotne udogodnienie dla pacjenta. Pacjenci, którzy po konsultacji z lekarzem zdecydują się na to rozwiązanie, mogą normalnie funkcjonować w ciągu dnia. Wystarczy, że przed snem podłączą się na 8–10 godzin do cyklera.
Cały proces dializy przebiega automatycznie i z reguły bez komplikacji. Czasami jednak na urządzeniu, z którego korzysta pacjent, rano pojawia się informacja o błędzie, który wystąpił podczas dializy. Wymaga to jak najszybszej konsultacji z lekarzem prowadzącym, a ta była możliwa dotychczas głównie w stacji dializ, do której trzeba było jeszcze dotrzeć. Problemy były więc wykrywane z pewnym opóźnieniem.
Stres i obawy związane z dializą otrzewnową można zredukować za pomocą systemu telemonitoringu w postaci zdalnego monitorowania dializy. Rozwiązanie to polega na tym, że automatyczny cykler do dializ z funkcją telemonitoringu jest połączony w zaszyfrowany sposób z „chmurą”. Jest to stosunkowo nowe rozwiązanie, ale cieszy się coraz większą popularnością wśród pacjentów. Dlaczego? Gdy podczas dializy otrzewnowej odnotowywany jest jakikolwiek problem, system zdalnie powiadamia o tym ośrodek dializ. Lekarz od razu po zakończeniu zabiegu może wszystko sprawdzić i odpowiednio zareagować. Za pomocą telemonitoringu personel medyczny może też w razie konieczności zmieniać proces jej prowadzenia przez cykler. A wszystko to z poziomu komputera w klinice lub ośrodku dializ. Pacjent może w tym czasie pozostać w domu.
Najważniejsze atuty telemedycyny
Niewątpliwym plusem telemedycyny jest mniejsza częstotliwość wizyt kontrolnych i zastąpienie ich zdalną komunikacją z lekarzem, o ile to oczywiście możliwe. Dla pacjentów dializowanych otrzewnowo, mieszkających daleko od ośrodka, w stabilnym stanie, zdalne monitorowanie może być bardzo atrakcyjnym rozwiązaniem. Rzadsze wizyty w stacji dializ – to mniejsze ryzyko zarażenia się koronawirusem.
Konsultacja zdalna nie zastąpi oczywiście bezpośredniego kontaktu z lekarzem prowadzącym. W wielu przypadkach może to być jednak jedynym rozwiązaniem zwiększającym poczucie bezpieczeństwa pacjenta, szybko rozwiewającym jego obawy i dającym odpowiedzi na nurtujące go pytania.
Kolejną zaletą rozwiązań telemedycznych jest możliwość zdalnej edukacji pacjentów i ich rodzin, przy czym chodzi tu nie tylko o zagadnienia teoretyczne, ale również o czynności praktyczne. Tak np. wideokonferencja pozwala lekarzom i pielęgniarkom monitorować poprawność wykonywania procedur dializacyjnych. W razie pojawienia się jakichkolwiek błędów łatwo można je też skorygować.
Źródło: www.zyciezdializa.pl
Numer materiału: PLMP/MG2/20-0038
Data zatwierdzenia: maj 2020
