Kilkadziesiąt osób wzięło udział w debacie na temat jakości życia psychicznego osób przewlekle chorych. Pod dyskusję wzięto sprawy diabetyków. Głogowska debata była kontynuacją ubiegłorocznej konferencji naukowej.
W nietypowym miejscu, bo na scenie Miejskiego Teatru w Głogowie zorganizowano debatę dotyczącą jakości życia psychicznego osób przewlekle chorych. Jej organizatorami byli Zarząd Regionalny Polskiego Stowarzyszenia Diabetyków w Głogowie oraz Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie.
Pod dyskusję wzięto sprawy diabetyków. Spotkanie, w którym wzięło udział 40 osób, zorganizowano pod koniec października.
Głównym mówcą spotkania był profesor dr. hab. Stanisław Kowalik, wybitny specjalista w dziedzinie psychologii rehabilitacji. Moderatorami debaty byli:
- Krystyna Piasecka – Olejniczak, dyrektorka Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w Głogowie,
- Stanisław Stolarczyk, prezes Polskiego Stowarzyszenia Diabetyków w Głogowie.
W spotkaniu wzięli też udział wicestarosta Jeremi Hołownia.
Debata, w której poruszano przede wszystkim aspekty życia psychicznego niepełnosprawnych a także przewlekle chorych diabetyków była kontynuacją konferencji naukowej z ubiegłego roku.
Zaprezentowano różne stanowiska, punkty widzenia i argumenty, a uczestnicy nie szukali „jedynej prawdziwej odpowiedzi” na kontrowersyjne kwestie.
– Staraliśmy się znaleźć wszelkiego rodzaju argumenty i poglądy po różnych stronach. Dlatego tak ważne były pytania zadawane przez uczestników – mówią nam organizatorzy.
Pytano między innymi o:
- Czy osoby chorujące przewlekle np. na cukrzycę doświadczają dobrostanu, czy kryzysu, czy paniki, a może apatii?
- Czy można jakoś zaradzić, aby osoby chorujące na cukrzycę mogły uniknąć tych stanów psychicznych (albo wychodziły z nich szybko?)
- Co można robić, aby mimo przewlekłej choroby somatycznej utrzymać dobrą jakość życia?
- Jakich problemów doświadczają rodziny z osobami niepełnosprawnymi?
- Jak zmiany cywilizacyjne wpływają na przekształcanie się niepełnosprawności?
- W jaki sposób wpłynąć na osoby przewlekle chore żeby chciały się edukować?
- Jakie są psychologiczne konsekwencje chorowania na cukrzycę?
Debatę zakończono wypracowaniem wspólnych rekomendacji. Uczestnicy stwierdzili, że najważniejszą rolę w procesie leczenia jest edukacja.
Źródło: glogow.naszemiasto.pl
