Liczba kontrolowanych czynników ryzyka sercowo-naczyniowego nie ma wpływu na zagrożenie zgonem z przyczyn związanych z układem krążenia oraz na ryzyko hospitalizacji z powodu niewydolności serca u pacjentów z cukrzycą typu 2 i rozpoznaną chorobą układu sercowo-naczyniowego.
Wyniki analizy post hoc danych z badania EMPA-REG OUTCOME zostały przedstawione na 55. Dorocznym Zjeździe Europejskiego Towarzystwa Badań nad Cukrzycą (EASD) w Barcelonie. Autorzy przyjrzeli się korzyściom z podawania empagliflozyny w podgrupach osób z cukrzycą typu 2 i rozpoznaną chorobą układu sercowo-naczyniowego w kontekście czynników ryzyka i ich kontroli, m.in.: stężenie glukozy we krwi, stężenie cholesterolu lub stosowanie statyn, ciśnienie krwi, obecność albuminy w moczu, stosowanie leku przeciwnadciśnieniowego, stosowanie aspiryny oraz status palenia tytoniu.
Okazało się, że stosowanie empagliflozyny wiązało się z 38‑procentowym zmniejszeniem ryzyka zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych (HR 0,62; 95% CI 0,49–0,77), 35‑procentowym zmniejszeniem ryzyka hospitalizacji z powodu niewydolności serca (HR 0,65; 95% CI 0,50–0,85) oraz 14‑procentowym zmniejszenie ryzyka 3P-MACE (HR 0,86; 95% CI 0,74–0,99). Co ważne – na korzyści sercowo-naczyniowe ze stosowania empagliflozyny nie miała wpływu liczba osiągniętych celów w zakresie redukcji czynników ryzyka sercowo-naczyniowego. Innymi słowy – empagliflozyna poprawiała rezultaty sercowo-naczyniowe u osób z cukrzycą typu 2 oraz chorobą układu sercowo-naczyniowego, niezależnie od tego, czy czynniki ryzyka sercowo-naczyniowego były kontrolowane.
Niedawne aktualizacje blisko 60 wytycznych terapeutycznych na całym świecie uwzględniły wyniki badania EMPA-REG OUTCOME, zachęcając do stosowania terapii o potwierdzonych korzyściach sercowo-naczyniowych u osób z cukrzycą typu 2 i chorobą układu sercowo-naczyniowego. W szczególności w nowych wytycznych ESC z 2019 r. dotyczących cukrzycy, stanu przedcukrzycowego i chorób układu sercowo-naczyniowego — opracowanych we współpracy z EASD — oraz w dokumencie „Expert Consensus Decision Pathway” wydanym przez Amerykańskie Kolegium Kardiologiczne w 2018 r. empagliflozyna jest zalecanym inhibitorem SGLT2 ze względu na jej potwierdzony związek ze zmniejszaniem ryzyka zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych u dorosłych z cukrzycą typu 2 i rozpoznaną chorobą układu sercowo-naczyniowego.
Źródło: www.medexpress.pl
